‘Restauratieladder is een mooi gespreksplaatje’

‘De Restauratieladder, als vaste basis voor elke uitvoeringsrichtlijn, is een mooi plaatje voor een eerste gesprek met een opdrachtgever, en niet alleen met hen’, zegt architect Karlijn de Wild. ‘Het maakt heel inzichtelijk welke restauratiestappen er zijn te zetten, in welke volgorde, en met welke afweging’.

Karlijn de Wild: ‘Met de uitvoeringsrichtlijnen en de kennis die daarin vervat zit, kunnen architecten zoveel meer bereiken’ – eigen foto

Doordacht plan
Karlijn de Wild is restauratiearchitect en bouwhistoricus bij het Zeeuws-Brabantse bureau Rothuizen. Betrokken bij kleine en grote projecten, zowel regionaal als landelijk. Projecten als het Blauwe Bolwerk in Zierikzee en de Utrechtse Domtoren, maar ook de restauratie van een zeventiende-eeuwse boerderij in Terheijden. Dankbaar maakt ze steeds weer gebruik van ERM-richtlijn voor planuitwerking, de URL 2001. ‘Die staat borg voor een doordacht plan, deskundige begeleiding van de uitvoering en de juiste afstemming met de vergunningverlener’.
Karlijn de Wild vervolgt: ‘Het mooie van deze URL dat hij goed aansluit op de richtlijn voor een bouwhistorisch onderzoek. Het document van de bouwhistoricus kan als start dienen voor het op te stellen restauratieplan. De bouwhistoricus brengt de historie van het pand tot het moment van nu in beeld. De restauratiearchitect gaat vervolgens aan de slag met een plan voor de toekomst. In mijn werk kom ik die aansluiting voortdurend tegen. Soms als bouwhistoricus en onderzoeker om collega’s te informeren, andere keren als architect om op aangeleverde bouwhistorische informatie verder te werken’.

Te bescheiden
Naast haar reguliere werkzaamheden is Karlijn de Wild sinds kort ook secretaris van de VAWR, de vereniging van in restauratie gespecialiseerde architecten. ‘Een veel te kleine, en bescheiden club’, meent ze. ‘En zijn veel meer restauratiearchitecten en -bureaus die lid zouden kunnen worden. Dat heeft enerzijds te maken met de valse bescheidenheid van de restauratiearchitect, alsof het “minder” werk is dan het maken van een nieuw ontwerp. Het kan ook te maken hebben met onduidelijkheid – “restaureren is toch aannemerswerk?” Zij vindt het een goede zaak dat er gewerkt wordt aan een richtlijn voor restauratievisie en -ontwerp, de URL 1001. Ik heb goede hoop dat met de aanstaande vernieuwde URL 1001 het inzicht in, en de waardering voor het werk van de restauratie-architect zal toenemen. Want’, en daarmee komt ze terug op het begin van het gesprek, ‘met de uitvoeringsrichtlijnen en de kennis die daarin vervat zit, kunnen architecten zoveel meer bereiken. Niet alleen bij de opdrachtgevers, waar de Restauratieladder een prima start vormt voor het gesprek. Het managet de verwachtingen en maakt de te nemen stappen inzichtelijk. Ook voor het overleg met aannemers is de Restauratieladder bijzonder fijn. Het helpt enorm in de selectie van de aannemer, zoals bijvoorbeeld bij de aanbesteding van de restauratie van het Blauwe Bolwerk. Het scherpt de uitvraag aan. Volledige duidelijkheid voor beide partijen kan bijvoorbeeld een te hoge prijsstelling voorkomen.’